زمینه: سازمان های آموزشی برای اثربخش بودن رسالت خود، نیازمند بهبود رفتار اخلاقی کارکنان می باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط هوش اخلاقی و هوش هیجانی با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه می باشد، روش پژوهش توصیفی-همبستگی و از نظر هدف، کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه به تعداد 140 نفر می باشد که به دلیل محدود بودن جامعه آماری، کل جامعه به صورت تمام شمار به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد هوش اخلاقی، پرسشنامه هوش هیجانی و پرسشنامه رفتار اخلاقی بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان دادند که بین مولفه های هوش اخلاقی (416/0) و هوش هیجانی (401/0) با رفتار اخلاقی کارکنان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمانشاه ارتباط معنی دار و مستقیمی وجود دارد. نتایج تجزیه و تحلیل رگرسیونی نیز نشان داندد که هوش اخلاقی و هوش هیجانی توانسته اند حدود 321/0 درصد از واریانس رفتار اخلاقی را پیش بینی کنند.